Mick van Rossum

Mick van Rossum

Director of Photography

Mick studeerde in 1994 af aan de Filmacademie. Hij draaide in de afgelopen jaren talloze speelfilms, commercials, series en videoclips. Een paar namen? Overspel, Van God Los, Mannenharten, King of the road, Dirty Lines, De Staat en Anouk.

Tegenwoordig werkt hij ook als studieleider en is hij voorzitter van de NSC (Netherlands Society of Cinematographers).

Een grootheid dus. Mick vertelt tijdens de Directing Retreat over zijn ervaringen en werkmethodiek en geeft voorbeelden van hoe betekenisvol een decoupage kan zijn. Hoe dat het verhaal versterken. Hoe kan de vorm de inhoud beïnvloedden en verrijken.

En dan de draaidag!  Jullie gaan, met jullie zelf samengestelde crew, draaien onder leiding van Mark en Mick. Je maakt gebruik van twee professionele acteurs en eventueel een aantal figuranten.

Kom je mee naar Sardinië? Dan sta je met deze koning op set.

  • Registreren versus regisseren…

    Wat cinema ondermeer uniek maakt is de kracht van montage. Maar om te kunnen monteren heb je camera materiaal nodig. Registratie is het eventueel met meerdere camera’s tegelijkertijd opnemen van een gebeurtenis, live programma of een sportprogramma waarbij de tijd vaak lineair en real time is. Puur kijkend naar beeld gebeurt er niet zoveel spannends; de registratie van beeld is vaak objectief en puur informatief.

    Het onderwerp kan van zichzelf spannend en emotioneel pakkend zijn maar hoe het in beeld wordt gebracht heeft niet zoveel emotionele impact; de emotie of spanning wordt geregistreerd.

    Decoupage daarentegen heeft een ander rol; het probeert door het maken van keuzes de kijker emotioneel bij het verhaal te betrekken. Dit komt omdat er heldere keuzes worden gemaakt door de makers door middel van -in het geval van cinematografie- verschillende cameratechnieken die kunnen bestaan uit bijvoorbeeld camera posities, lenskeuzes, beweging en mise en scene.

    Hiervoor moet je op een scene een heldere visie hebben zodat je van tevoren goed kan voorbereiden waar die scene over gaat; wat is het perspectief, wat zou je kunnen weglaten, wat gebeurt erbinnen, maar vooral ook wat gebeurt er buiten beeld?

    Door beheersing van decoupage beheers je beeldtaal en ben je in staat je verhaal te sturen; er ontstaat een meerlagige visuele vertelling.

    Hoe decoupeer je? Het maakt natuurlijk uit wat voor scene het is; in een comedy zal de camera heel andere keuzes maken dan bij een thriller.

    Waar gaat de scene thematisch over?

    Stel jezelf een aantal vragen; wat is het conflict in de scene? Wie wint er, wie verliest? Waar sta je als maker; ben je objectief? Ben je partijdig?

    Waar staan je acteurs ten opzichte van mekaar? Wat is hun lichaamstaal, wie beweegt er, en wat doet de camera hiermee? Is er afstand? Staat de camera binnen de actie of daarbuiten?

    Denk uiteraard na over wat de montage gaat doen; denk dus vooruit en ga niet alleen maar mooie shots maken die de vertelling niet verder helpen.

    Welk shot heb je absoluut nodig en is onmisbaar om je vertelling te laten slagen?

    Het decouperen en de mise en scene is iets wat de regisseur en cinematographer samen maken; het is vaak abstract en vermoeiend omdat je brein kraakt; je bent constant bezig om puzzels te kraken.

    Er bestaat niet iets als een standaard “goede” decoupage; in het geval van twee acteurs zal een totaal en twee close ups de vertelling vastleggen maar deze “soap” achtige vertelling is vooral een economische keuze en geen inhoudelijke. Het is de uitdaging van regie en camera om hierboven uit te proberen te komen en een visuele lijn aan het verhaal toe te voegen die de vertelling op een hoger plan brengt.